कमलाको दिदी पनि चिकियो | romantic katha story

चाँडै प्रकासित हुनेछ…. प्रतिक्षा गर्नु होस….

Ahile lai yo romantic katha story padnu hos...

अधुरो प्रेम

सन्ध्या सधैं झैं कलेजबाट फर्किरहेकी थिई। हातमा किताब र मनभरि सपना लिएर, ऊ आफ्नो जीवनलाई अघि बढाउने प्रयास गरिरहेकी थिई। अरू दिनहरू जस्तै त्यो दिन पनि सामान्य लागिरहेको थियो, तर उसलाई थाहा थिएन कि त्यो साँझ उसको जीवनको सबैभन्दा विशेष क्षण बन्नेछ।

कलेजको मूल गेटबाट बाहिर निस्केपछि ऊ बस स्टपतर्फ लाग्दै थिई। त्यही बेला, एकजना युवक उसलाई नियालिरहेको थियो। उही युवक, जो सधैं टाढैबाट सन्ध्यालाई हेर्ने मात्र गर्थ्यो। उसको नाम अर्जुन थियो। अर्जुन लामो समयदेखि सन्ध्यालाई मन पराउँथ्यो, तर कहिल्यै आफ्ना भावना व्यक्त गर्न सकेको थिएन।

आज ऊ हिम्मत जुटाउँदै सन्ध्याको छेउ पुग्यो।
"सन्ध्या, म तिमीलाई केही भन्न चाहन्छु," अर्जुनले डराउँदै भन्यो।
सन्ध्याले अचम्म मान्दै भनिन्, "हो? के भन्नु छ?"

अर्जुन केहीबेर मौन भयो, अनि गहिरो सास फेर्यो। "म तिमीलाई धेरै समयदेखि मन पराउँछु। तिमी मेरो मनको धेरै नजिक छौ। म तिम्रो साथ चाहन्छु, तर यदि तिमीलाई यो कुरा मन पर्दैन भने, हामी सधैंजसो साथी भएर बस्न सक्छौं।"

सन्ध्या अक्क न बक्क भइन्। उनले यस्तो कुराको कहिल्यै कल्पना गरेकी थिइनन्। अर्जुन राम्रो मान्छे थियो, समझदार थियो, तर उनले कहिल्यै उनलाई प्रेमको दृष्टिले हेरेकी थिइनन्।

"अर्जुन, म तिमीलाई सम्मान गर्छु। तर मलाई केहि सोच्ने समय चाहिन्छ," सन्ध्याले भनी।

अर्जुन मुस्कुरायो, "म तिमीलाई दबाब दिन चाहन्न। बस, मेरो भावना थाहा पाओस् भन्ने चाहन्थेँ।"

त्यसपछि उनीहरू छुट्टिए। केही दिनसम्म सन्ध्या दोधारमै रहिन्। अर्जुनको प्रेम साँचो थियो, तर उनको हृदयले अझै उसलाई स्वीकार्न सकेको थिएन। केही हप्तापछि, अर्जुन शहर बाहिर जानुपर्ने भयो। सन्ध्याले सोच्दै सोच्दै एकदिन अर्जुनलाई भेट्ने निर्णय गरिन्।

"अर्जुन, म तिमीलाई जवाफ दिन चाहन्छु," सन्ध्याले भनिन्।

अर्जुनको मुहार उज्यालो भयो। "के हो त तिम्रो निर्णय?"

सन्ध्याले हल्का मुस्कुराउँदै भनिन्, "तिमी साँच्चै राम्रो साथी हौ, तर प्रेम भने म अहिलेसम्म महसुस गर्न सकेकी छैन।"

अर्जुन केहीबेर स्तब्ध रह्यो। उसले आफूलाई सम्हाल्दै भन्यो, "ठीक छ सन्ध्या, म तिमीलाई जबरजस्ती प्रेम गर्न भन्न सक्दिन। तर तिमी जहिले पनि मेरो लागि विशेष रहनेछौ।"

त्यसपछि अर्जुन टाढा गयो। सन्ध्या धेरै दिनसम्म सोचिरहिन्, के उनले सही निर्णय लिइन्? समय बित्दै गयो। उनीहरूले एकअर्कालाई सम्झिए, तर उनीहरूको बाटो फरक भइसकेको थियो।

कहिलेकाहीँ प्रेम पूरा हुँदैन, तर त्यो अधुरो प्रेम पनि एउटा सुन्दर सम्झना भएर मनमा रहन्छ। 💙